O. Prolog

                Na sali rozpraw zrobiło się cicho. Brązowooka nastolatka powtórzyła swoje słowa.

-Jest niewinny- powiedziała spokojnym głosem- Uratował mi życie.

Spojrzał na nią nieśmiało i nie mógł uwierzyć, że to się dzieje naprawdę. Po tylu latach wzajemnej nienawiści miała okazję się zemścić. Zesłać go do Azkabanu, w dodatku na całe życie. Czy to nie była by idealna kara za wszystkie wyzwiska i krzywdy? Jednak tego nie zrobiła, ba, broniła go przed tym.

-Czegoś tu nie rozumiem- sędzia przerwał ciszę.- Chce mi pani powiedzieć, że oskarżony nie był śmierciożercą i był po naszej stronie?

-Nie. Oskarżony był śmierciożercą, mam jednak prawo przypuszczać, że zrobił to nie z własnej woli. Dotarłam do informacji, które potwierdziły moje przemyślenia, iż został zmuszony do wstąpienia w szeregi tak zwanego Czarnego Pana. Jeśliby się nie zgodził Lucjusz Malfoy groził, że zabije jego matkę. Powszechnie wiadomo zaś, że pan Draco Malfoy był bardzo związany ze świętej pamięci Narcyzą.

Draco poczuł ukłucie. Skrzywił się, lecz opanował łzy i patrzył ślepo na swoją obrończynię.

-Panno Granger, w związku z informacjami, które nam pani dostarcza potrzeba ponownego rozpatrzenia sprawy oskarżonego. Czy zechciałaby pani objąć stanowisko adwokata pana Malfoya?- na sali rozległy się szepty i pojedyncze śmiechy.

-O ile oskarżony wyrazi zgodę.

Wszystkie oczy skierowały się w jego stronę. Wiedział, że nie ma wyboru, poza tym gdzieś w środku czuł, że ona mu pomoże.

-Tak- wyszeptał.